• Pies jako terapeuta


        • "Na świecie nie ma lepszego psychiatry

          od szczeniaka liżącego cię po twarzy"

          Edward Abbey

           

                        Dogoterapia  ( znana również pod nazwami: canisterapia i kynoterapia ) wspomaga rehabilitację, psychoterapię oraz edukację.  Filarem tego rodzaju terapii kontaktowej jest odpowiednio wybrany i wyszkolony pies. Pies ten razem ze swoim przewodnikiem stanowią zespół terapeutyczny.

                   W procesie dogoterapii pomiędzy dzieckiem i psim terapeutą zostaje nawiązany głęboki emocjonalny kontakt, specyficzną więź.Ta niezwykle satysfakcjonująca dla dziecka relacja motywuje je do ćwiczeń dając poczucie bezwarunkowej akceptacji. Kontakt z psem przynosi ukojenie i radość. Psie oddanie i troska wyzwala w dziecku spontaniczną aktywność i pozwala przełamywać bariery i zahamowania. Obecność psa na zajęciach kształtuje w dzieciach poczucie współistnienia ze stworzeniem, które potrafi obdarzyć uczuciem, równocześnie nie spostrzegając negatywnych aspektów naszej osoby.

           

          Cele realizowane w procesie dogoterapii to między innymi:

          • obniżenie ciśnienia tętniczego krwi;

          • relaksacja, wyciszenie emocji;

          • wyzwalanie spontanicznej aktywności;

          • kształtowanie pozytywnych emocji dziecka w kontakcie z psem;

          • poprawa sprawności ruchowej;

          • normalizacja napięcia mięśniowego;

          • rozwijanie koncentracji uwagi;

          • wzbogacenie zasobu słownictwa biernego i czynnego.

             

           Zajęcia dogoterapeutyczne pozwalają pokonać dziecku lęk przed psami, przyczyniają się do wzrostu poczucia bezpieczeństwa,zwiększaja motywację do ćwiczeń wpływając na poprawę sprawności ruchowej i funkcji percepcyjno-poznawczych.Każde wykonywane ćwiczenie jest dostosowane do indywidualnych potrzeb dziecka, jego możliwości oraz samopoczucia i dyspozycji w danym dniu.

                      

                 Podczas zajęć z psem dzieci sprawdzają dłonią przystawioną do psiego nosa jak oddycha pies,naśladują dźwięki wydawane podczas ziewania,wycia i szczekania psa, naśladują oblizywanie się psa,delikatnie dmuchają w jego sierść, powtarzają psie komendy, imiona psów, odpowiadają na pytania terapeuty,manipulują akcesoriami psa,odpinają i przypinają smycz, zakładają obrożę, podają psu smakołyki,rzucają zabawki,czeszą psa szczotką,głaskają całą dłonią, palcami,drapią, lekko klepią, przytulają...

                  I w ten oto sposób przyjemna,beztroska zabawa z psem wspomaga harmonijny rozwój psychomotoryczny,przyczyniając się do usprawnienia komunikacji werbalnej,funkcji wzrokowo-słuchowych,orientacji w schemacie własnego ciała i orientacji przestrzennej,rozwijając zakres koncentracji uwagi i znaczaco poprawiając sprawność ruchową.