Wspomaganie harmonijnego rozwoju
Wspomaganie harmonijnego rozwoju
Pierwszym ważnym zadaniem dla ucznia jest nabycie umiejętności pisania i czytania w trakcie pierwszych lat nauki szkolnej. Umożliwia to zdobywanie wiedzy na kolejnych etapach kształcenia, rozwija intelektualnie, a także przygotowuje do uczestnictwa w życiu społecznym i kulturalnym. Problemem staje się sytuacja, gdy uczeń, mimo znacznego wysiłku własnego, nauczycieli i rodziców nie może posiąść tych umiejętności w stopniu zgodnym z oczekiwaniami w stosunku do jego wieku, rozwoju umysłowego i klasy, do której uczęszcza. Opanowanie umiejętności czytania i pisania, oprócz złożonych operacji intelektualnych, wymaga znacznej sprawności z zakresie funkcjonowania analizatora słuchowego i wzrokowego.
Celem zajęć korekcyjno-kompensacyjnych jest usprawnianie, korygowanie i kompensowanie zaburzonych funkcji dziecka oraz wspomaganie harmonijnego rozwoju. Ideą zajęć jest dostosowanie działań edukacyjnych do aktualnej diagnozy psychologiczno – pedagogicznej dziecka.
Na zajęciach uczeń rozwija wszelkie umiejętności umożliwiające mu zdobywanie wiedzy, takie jak: słuchanie, mówienie, pisanie, czytanie, liczenie, obserwowanie, odtwarzanie i samodzielne tworzenie.
Aktywnie uczestnicząc w zajęciach uczeń buduje poczucie własnej kompetencji, a także z pomocą nauczyciela odkrywa potencjalne zdolności i ujawnia swoje zainteresowania. Udział w zajęciach ma również, a może przede wszystkim, na celu zapewnienie uczniowi poczucia bezpieczeństwa, bezwarunkowej akceptacji i życzliwości , a co się z tym wiąże kształtowanie pozytywnej samooceny i poczucia własnej wartości.W ramach zajęć korekcyjno-kompensacyjnych realizowane są zróżnicowane zajęcia.
Zajęcia polisensoryczne
W Sali Doświadczania Świata stosuje się wyselekcjonowane bodźce o pierwszorzędnym znaczeniu dla rozwoju człowieka, które aktywizują i stymulują wszystkie zmysły oraz pobudzają do aktywności poznawczej. Elementy tworzące salę poznawania świata zachęcają do aktywności, zapewniają spokój i bezpieczeństwo, redukują stres i napięcie nerwowe.
Celem pracy w Sali Doświadczania Świata jest pobudzanie do aktywności psychoruchowej,rozwijanie procesów poznawczych, zwiększanie aktywności i motywacji do poznania, zwiększanie bazy doświadczeń, poprawianie orientacji w schemacie ciała oraz w przestrzeni, nabieranie świadomości istnienia, pobudzanie czucia głębokiego
Terapeuta cierpliwie i konsekwentnie dąży za podopiecznymi i ich potrzebami proponując:
- ćwiczenia relaksacyjne (wyciszenie, uspokojenie)
- uczestniczenie w budowaniu nastroju
- słuchanie różnych utworów wybranych przez nauczyciela lub ucznia w odpowiednim oświetleniu sali
- obserwowanie efektów świetlnych
- wywoływanie poczucia bezpieczeństwa i zadowolenia
- terapia kolorami (kolumna wodna, światłowody)
-
stymulację wzrokową
- wykorzystanie obrazu z projektora tarcz, kolumny wodnej, kaskady światłowodowej, panelu UV
- przeżywanie miłych wrażeń wzrokowych
- ćwiczenia koncentracji wzroku
- rozwijanie spostrzegawczości i pamięci wzrokowej
-
stymulację słuchową
- słuchanie muzyki relaksacyjnej z odgłosami przyrody i otoczenia
- wsłuchiwanie się w odgłosy kolumny wodnej
- nagrywanie i odtwarzanie dźwięków
- reagowanie ruchem na umówione sygnały
- rozpoznawanie odgłosów przyrody i otoczenia
-
stymulację dotykową
- odczuwanie wibracji kolumny wodnej
- odczuwanie ciepła (np. światłowody)
- rozpoznawanie faktury materiałów
- rozpoznawanie przedmiotów przez dotyk
- formowanie z mas plastycznych
Usprawnianie Manualne
Celem zajęć jest poprawianie sprawności manualnej po to, by dziecko mogło dostatecznie radzić sobie w czynnościach wymagających wykonywania drobnych precyzyjnych ruchów ręki, zaś w dalszej kolejności mogło pisać lub odwzorowywać. Podczas zajęć usprawniana jest motoryka rąk, tzn. płynność, elastyczność i precyzja ruchów zwłaszcza mięśni dłoni, palców i nadgarstka, rozwijana jest koordynacja wzrokowo-ruchowa niezbędna przy nauce pisania, kształtowana jest również systematyczność i wytrwałość w pracy ( np. podczas ćwiczeń grafomotorycznych wykonywanych w liniaturze).
Usprawnianie manualne harmonizuje wszystkie funkcje psychomotoryczne wyrabiając odpowiednią gotowość do nauki. Poprzez systematyczne, stopniowe i przemienne wykonywanie szeregu ćwiczeń, dziecko osiąga taki poziom sprawności manualnej, który pozwala mu dobrze funkcjonować.
Do usprawniania manualnego wykorzystywane są różne zabawy i ćwiczenia, między innymi różnego rodzaju działalność plastyczno-konstrukcyjna taka jak: manipulowanie, układanie, konstruowanie, lepienie, wydzieranie, wycinanie, rysowanie, malowanie, stemplowanie.
Zajęcia umuzykalniające
Zapewnienie efektywności w edukacji muzycznej dziecka jest bardzo ważnym czynnikiem stymulującym rozwój mózgu oraz układu nerwowego. Wszelkie badania dowodzą o istocie roli, jaką spełnia muzyka w życiu i kształtowaniu się młodego człowieka, a w szczególności osoby z różnego rodzaju zaburzeniami rozwoju i funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego, czy też niepełnosprawnościami. Dostarczanie dużej ilości wszelkich muzycznych bodźców wywiera pozytywny wpływ na globalny rozwój każdego dziecka. Pobudzając przy tym wszystkie obszary rozwojowe: intelektualny, motoryczny, społeczny, emocjonalny, językowy (w tym pisanie i czytanie). Muzyka jest wspaniałym narzędziem, które przyczynia się do wszechstronnego rozwoju dziecka.
Zajęcia umuzykalniające prowadzone są przy wykorzystaniu międzynarodowego modelu metod i podejścia w muzykoterapii tj.:
-
Creative Music Thrapy – muzykoterapia kreatywna oparta o znajdowanie potencjału twórczego człowieka.
-
Analitical Music Therapy – muzykoterapia analityczna oparta o sesje indywidualne.
-
Behavioral Music Therapy – muykoterapiabehavioralna koncentrująca się na podjęciu programu korekcyjnego, uwzględniając wpływ środowiska.
-
Benenzon Music Therapy – muzykoterapia Benenzona ukierunkowana na komunikację z innymi ludźmi, relacje niewerbalne. Pomoc przy uwolnieniu się od przykrych doświadczeń, rozładowaniu emocji poprzez dźwięki, muzykę, gest, mimikę, czas i przestrzeń.
-
Metoda Mobilnej Rekreacji Muzycznej (MMRM) Macieja Kieryła (metoda grupowa)
-
Wizualizacja kierowania muzyką – stymulowanie wyobraźni.
Ponadto uczniowie podczas zajęć uczą się poprawnej emisji głosu oraz gry na wybranych instrumentach muzycznych tj.:
-
Bębny afrykańskie (djembe)
-
Gitara
-
Pianino
-
Flet prosty
-
Boomwhackers
-
wybrane perkusjonalia
Ponadto wykorzystanie urządzeń multimedialnych podczas zajęć stwarza możliwości:
-
Gry na wirtualnych instrumentach
-
Komponowania muzyki poprzez wykorzystanie zapisu nutowego, korygowanie na bieżąco linii melodycznej oraz rytmu, tworzenie piosenek
-
Rozwijania kreatywności poprzez tworzenie własnych projektów instrumentów muzycznych, strojów historycznych, ludowych, futurystycznej wizji muzyki.
-
Zastosowania elementów choreoterapii – ćwiczenia rytmiczne z wykorzystaniem układów synchronicznych
-
Zastosowania elementów arteterapii i muzykoterapii – tworzenie grafiki do omawianej twórczości kompozytorów. Tworzenie grafiki do wybranych dzieł muzycznych.
-
Edytowania nut, poznawanie zapisu partytury chóralnej, orkiestrowej, kameralnej, tabulatur.
-
Rozpoznawanie elementów dzieła muzycznego, kształtowanie motoryki podczas zapisu.
-
Projekcje koncertów muzyki filmowej, klasycznej oraz popularnej
Prowadzone zajęcia umuzykalniające wpełni:
-
stymulują pełny i bardziej harmonijny rozwój mózgu;•
-
są wspaniałym treningiem pamięci i koncentracji;
-
rozwijają zdolności językowe;
-
uczą logicznego myślenia;
-
wpływają na rozwój zdolności matematycznych;
-
poprawiają samopoczucie (uspokajają i pomagają rozładować emocje);
-
uczą współpracy w zespole.
Zajęcia rozwijające umiejętności społeczne
Zajęcia rozwijające umiejętności społeczne uczą dzieci zachowania adekwatnego do zaistniałej sytuacji. W trakcie zajęć uczniowie poznają kroki postępowania w różnych sytuacjach, m.in.: kupowanie, kasowanie biletu, czekanie w kolejce, wybieranie dania w menu, płacenie przy kasie - porozumiewanie werbalne lub też przy użyciu innych narzędzi. By osoba z autyzmem była postrzegana prawidłowo, uczy się ją używać zwrotów grzecznościowych oraz innych zachowań: ustępowanie miejsc osobom starszym, przepuszczanie w drzwiach. Uczeń jest wdrażany do samodzielności, uczy się, że w razie potrzeby należy zwracać się o pomoc. Każde zajęcia są omawiane, uczeń werbalnie lub przy pomocy tablicy komunikacyjnej potrafi powiedzieć czy pokazać, gdzie był i jakim środkiem lokomocji się przemieszczał. Uczeń poszerza słownik czynny i bierny - nazywa miejsca, sytuacje, relacje określa emocje, komentuje wydarzenia. Nauczyciel wzmacnia reakcje pozytywne oraz każdą pozytywną inicjatywę ucznia podczas zajęć.